Στην ορεινή ζώνη του Καρβούνη από τα 800 μέτρα και πάνω το μαυρόπευκο- Pinus nigra έχει μεγάλη και εντυπωσιακή εξάπλωση.Εχει συνήθως ολόισο κορμό και διακλάδωση σε σπονδύλους όπως το έλατο. Το ύψος του μπορεί να φτάσει μέχρι τα 40 μέτρα.Στη Σάμο υπάρχουν πολλά δέντρα που έχουν ύψος πάνω απο 25 μέτρα και περίμετρο κορμού πάνω απο 2.5 μέτρα. Είναι είδος της Νότιας Ευρώπης ,της Βαλκανικής και της Δυτικής Τουρκίας.Στήν Ελλάδα το νοτιότερο σημείο εξάπλωσης του είναι ο Ταύγετος. Στά νησιά υπάρχει μόνο στη Σάμο,την Λέσβο και την Θάσο.Κάνει βελόνες με μέτριο μέγεθος και κουκουνάρια μικρά που ωριμάζουν σε ένα χρόνο.Εχει μέτριες απαιτήσεις σε νερό και είναι δέντρο ανθεκτικό σε δύσκολες συνθήκες εδάφους και κλίματος.

Τα κουκουνάρια στα μαυρόπευκα δεν διασπέρνουν αργά τα σπέρματα τους όπως κάνουν τα μεσογειακά πεύκα (χαλέπιος και τραχεία),δεν παραμένουν δηλαδή κλειστά κρατώντας μέσα τους τα σπέρματα προστατευμένα. Μόλις τα σπέρματα ωριμάσουν, τα κουκουνάρια απολεπίζονται διασπείροντας τα σπέρματα. Στο μαυρόπευκο αυτό συμβαίνει την άνοιξη. Κατά συνέπεια, όταν καίγεται μια περιοχή με μαυρόπευκα το καλοκαίρι καίγονται και τα σπέρματα εφόσον δεν είναι ανθεκτικά στις υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται, συνήθως στο έδαφος, όταν περνά η φωτιά. Αρα μετά από φωτιά δεν αναπαράγεται και τόσο εύκολα το μαύρο πεύκο και χρειάζεται βοήθεια. Και την ανταποδίδει αυτή την βοήθεια με απλοχεριά εφόσον όταν χρησιμοποιείται για αναδάσωση ακόμα και σε άγονα εδάφη μεγαλώνει με εξαιρετική επιτυχία. Αυτό το αναφέρω γιατί ως γνωστον στην φωτιά του 2000 κάηκαν αρκετές εκτάσεις με μαύρη Πεύκη πάνω από τους Αρβανίτες ,στο Λάζαρο,στον Αηλιά και αλλού, οι οποίες παρόλο που έχουν περάσει τόσα χρόνια <<ζορίζονται >>να ανακάμψουν.Ισως εδώ θα μπορούσε το Δασαρχείο να είχε παρέμβει εφόσον το μαυρόπευκο είναι το κατεξοχήν δασικό είδος του νησιού. Απ΄οτι γνωρίζω δεν έγινε ποτέ αναδάσωση με το συγκεκριμένο είδος. Θα είχε μάλιστα ενδιαφέρον να μετρηθεί η έκταση που καλύπτει το μαυρόπευκο πάνω στον Καρβούνη και να προστατευθεί με συγκεκριμένο στόχο και πρόγραμμα έτσι ώστε αυτός ο πραγματικά <<κρυμμένος >>θησαυρός του νησιού να διατηρηθεί και για τις επόμενες γενεές.

Ο τύπος της βλάστησης που σχηματίζουν τα μαυρόπευκα συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο σημαντικών οικοτόπων προστασίας που έχει καταρτίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση (οδηγία 92/43) και αποτελεί τη βάση εφαρμογής της οδηγίας στο πλαίσιο του Δικτύου προστατευομένων περιοχών ΦΥΣΗ -NATURA 2000.