Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011
Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011
Πολλές φορές στο παρόν ιστολόγιο έχει γίνει αναφορά για την στενή συγγένεια ειδών του φυσικού και ζωικού βασιλείου της Σάμου και των νησιών του Αν.Αιγαίου με τις απέναντι ακτές της Δ.Ανατολίας και της Ασίας γενικότερα.
Ο κυριότερος λόγος είναι ότι τα νησιά αποκολλήθηκαν σχετικά πρόσφατα από την Τουρκία.Για την Σάμο ειδικότερα η <<αποκόλληση>> αυτή πραγματοποιήθηκε πριν περίπου 10000 χρόνια.
Εξάλλου πολλοί επιστήμονες και ειδικά βοτανολόγοι συγκαταλέγουν το νησί της Σάμου στην χλωρίδα της Ανατολικής Μεσογείου που επηρεάζεται άμεσα από εκείνη της Δ.Ανατολίας.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και σε πολλά είδη ζώων και πτηνών.
Ο κρόκος του Όλιβερ-Crocus olivieri είναι ένα είδος κρόκου ο οποίος ευδοκιμεί καλύτερα στην Αν.Μεσόγειο όπου και θεωρείται ενδημικός.
Στην Σάμο συναντάται το υποείδος balansae.Ανθίζει αυτή την εποχή κυρίως από τα 300 μέτρα και πάνω σε περιοχές με φρύγανα και μακκία βλάστηση. Είναι ένας από τους τρεις κρόκους με κίτρινο χρώμα που υπάρχουν στην χώρα μας.Οι άλλοι δύο συναντώνται κυρίως στην υπόλοιπη στεριανή Ελλάδα.
φωτο (Λ.Παπακοσμάς)
φωτο (Λ.Παπακοσμάς)
Η καστανόπαπια είναι βασικά ένα είδος Ασιατικής πάπιας που στην Ευρώπη απαντά σχεδόν αποκλειστικά στην ΒΑ Ελλάδα και τα νησιά του Βόρειου και Αν.Αιγαίου.Στην Σάμο προτιμάει τις Αλυκές όπου μας επισκέπτεται για να αναπαραχθεί σαν μεταναστευτικό είδος από άλλο σταθμό, πιθανότατα από τις εκβολές του Μαίανδρου, στα απέναντι παράλια.Το κυνήγι της απαγορεύεται.
Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011
Τα αλόφυτα
Οι ακτές του νησιού φιλοξενούν μια ιδιαίτερη κατηγορία φυτών που λέγονται αλόφυτα και εκπροσωπούν περίπου το 1% του ποσοστού της συνολικής χλωρίδας της Σάμου. Είναι ευρέως εξαπλωμένα μεσογειακά είδη και απαντώνται στις περισσότερες ακτές του Αιγαίου.
Η φυτοκάλυψη –βλάστηση στις ακτές ,είναι αραιή και αυτό οφείλεται στις ιδιαίτερες εδαφολογικές και κλιματικές συνθήκες που επικρατούν στην ζώνη αυτή που λέγεται παραλιακή.
Η ζώνη αυτή επίσης χαρακτηρίζεται και από μεγάλη αλατότητα. Όσο πιο κοντά στο κύμα τόσο περισσότερο αλάτι το οποίο λιγοστεύει όσο μεγαλώνει η απόσταση από την ακτή.
Στις ακτές επίσης υπάρχει μεγάλη ηλιοφάνεια και δυνατός αέρας.
Για να ανταπεξέλθουν σε τέτοιες ακραίες συνθήκες τα φυτά ανέπτυξαν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και συνήθειες που τα βοήθησαν να προσαρμοστούν στην ιδιαίτερα αφιλόξενη αυτή ζώνη. Την κατά τα άλλα τόσο φιλόξενη για τους ανθρώπους ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες.
Ιδού ορισμένα από τα χαρακτηριστικά τους.
Έχουν παχιά φύλλα.
Έχουν μικρό κύκλο ζωής.
Διαθέτουν ειδικούς αδένες για να αποβάλλουν το αλάτι.
Αναπτύσσουν ε ιδικούς μηχανισμούς για την προστασία των σπερμάτων τους από το αλάτι.
Γίνονται πυκνοί αγκαθωτοί θάμνοι.
Φυτρώνουν μέσα σε βράχια.
Έχουν μικρά φύλλα.
Διαθέτουν τρίχες στους βλαστούς και τα φύλλα.
Οι περιοχές που μπορεί να συναντήσει σε αφθονία την ιδιαίτερη αυτή κατηγορία φυτών στην Σάμο είναι :
Η περιοχή των Αλυκών, ο κόλπος της Μυκάλης, η περιοχή από Ποτακάκι μέχρι Ηραίον, τα Σειτάνια.
Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των φυτών αυτών και η σπανιότητα κάποιων ειδών συνετέλεσαν προσθετικά ώστε δύο περιοχές της Σάμου (Αλυκές Ψιλής Άμμου και Μεγάλο Σειτάνι) να ενταχθούν στο δίκτυο Natura 2000.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)