Τα αλόφυτα

Οι ακτές του νησιού φιλοξενούν μια ιδιαίτερη κατηγορία φυτών που λέγονται αλόφυτα και εκπροσωπούν περίπου το 1% του ποσοστού της συνολικής χλωρίδας της Σάμου. Είναι ευρέως εξαπλωμένα μεσογειακά είδη και απαντώνται στις περισσότερες ακτές του Αιγαίου.

Η φυτοκάλυψη –βλάστηση στις ακτές ,είναι αραιή και αυτό οφείλεται στις ιδιαίτερες εδαφολογικές και κλιματικές συνθήκες που επικρατούν στην ζώνη αυτή που λέγεται παραλιακή.

Η ζώνη αυτή επίσης χαρακτηρίζεται και από μεγάλη αλατότητα. Όσο πιο κοντά στο κύμα τόσο περισσότερο αλάτι το οποίο λιγοστεύει όσο μεγαλώνει η απόσταση από την ακτή.

Στις ακτές επίσης υπάρχει μεγάλη ηλιοφάνεια και δυνατός αέρας.

Για να ανταπεξέλθουν σε τέτοιες ακραίες συνθήκες τα φυτά ανέπτυξαν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και συνήθειες που τα βοήθησαν να προσαρμοστούν στην ιδιαίτερα αφιλόξενη αυτή ζώνη. Την κατά τα άλλα τόσο φιλόξενη για τους ανθρώπους ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες.

Ιδού ορισμένα από τα χαρακτηριστικά τους.

Έχουν παχιά φύλλα.

Έχουν μικρό κύκλο ζωής.

Διαθέτουν ειδικούς αδένες για να αποβάλλουν το αλάτι.

Αναπτύσσουν ε ιδικούς μηχανισμούς για την προστασία των σπερμάτων τους από το αλάτι.

Γίνονται πυκνοί αγκαθωτοί θάμνοι.

Φυτρώνουν μέσα σε βράχια.

Έχουν μικρά φύλλα.

Διαθέτουν τρίχες στους βλαστούς και τα φύλλα.

Οι περιοχές που μπορεί να συναντήσει σε αφθονία την ιδιαίτερη αυτή κατηγορία φυτών στην Σάμο είναι :

Η περιοχή των Αλυκών, ο κόλπος της Μυκάλης, η περιοχή από Ποτακάκι μέχρι Ηραίον, τα Σειτάνια.

Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των φυτών αυτών και η σπανιότητα κάποιων ειδών συνετέλεσαν προσθετικά ώστε δύο περιοχές της Σάμου (Αλυκές Ψιλής Άμμου και Μεγάλο Σειτάνι) να ενταχθούν στο δίκτυο Natura 2000.