Με τις πρώτες υγρασίες και βροχές του φθινοπώρου, παρατηρείται μια βλαστική έξαρση στο νησί.Το ξερό καλοκαιρινό τοπίο αρχίζει να πρασινίζει και αυτή η δραστηριότητα συνεχίζεται μέχρι την άνοιξη. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια αυξάνει η πυκνότητα της βλάστησης την εποχή του φθινοπώρου, σε σημείο που να λέμε ότι «πια δεν πέφτουν τα φύλλα το φθινόπωρο». Μια ειδική κατηγορία φυτών τα οποία περνούν τους καλοκαιρινούς μήνες μέσα στο έδα­φος, σαν βολβοί η κόνδυλοι, είναι τα γεώφυτα. Τα είδη αυτά με τις πρώτες φθινοπωρινές υγρα­σίες αρχίζουν σιγά-σιγά να βγαίνουν από το έδαφος και αναπτύσσονται μέχρι και το τέλος της άνοιξης. Μετά το υπέργειο τμήμα τους ξεραίνεται. Έτσι αντιμετωπίζουν τις πολύ δύσκολες γι‘ αυτά συνθήκες του καλοκαιριού. Τα φυτά αυτά έχουν πολύ όμορφα και ξεχωριστά λουλού­δια. Πραγματικά στολίδια.
Τα κυκλάμινα είναι πολυετείς πόες με ρίζα κονδυλώδη. Τα άνθη τους έχουν πέντε πέταλα και μοιάζουν σαν μικρά μπουκέτα από φύλλα, που ενώνονται σε ένα σωλήνα με χαρακτηριστικές πτυχώσεις. Οι μίσχοι τους τυλίγονται σε σχήμα σπείρας και ίσως αυτό να τους έδωσε και το όνομά τους. Τα κυκλάμινα επίσης λέγονται κισσό­φυλλα η κισσάνθεμα γιατί τα φύλλα τους μοιάζουν με εκείνα του κισσού. Επίσης άλλες λαϊκές ονομασίες τους είναι: Κυκλα­μιές, τρικλαμιές, κυκλαμίδες, λαγουδάκια, αυτιά του λαγού. Πατρίδα τους θεωρείται η Δ. Ασία και η Β. Αφρική. Η ρίζα του κυκλάμι­νου περιέχει μια δραστική ουσία, την κυκλα­μίνη που είναι πτητική. Παλαιότερα την βράζανε και το ζουμί το χρησιμο­ποιούσαν για να καταβρέ­χουν φυτά που είχαν προ­σβληθεί από ένα είδος σκουληκιού. Είναι πολύ όμορφα φυτά και κοσμούν με το μονα­δικό σχήμα και τα ανοιχτορόδινο χρώμα τους την φθινοπωρινή φύση της Σάμου. Τους αρέσει να ζουν σε δροσερά μέρη και σχηματίζουν μεγάλους πληθυσμούς στις ημιορεινές και ορεινές περιοχές. Στη Σάμο έχει καταγραφεί το πιο κοινό είδος κυκλάμι­νου το cyclamen grae­cum το οποίο ανθίζει από τον Σεπτέμβριο - Δεκέμ­βριο.